Voor de laatste keer...
Door: webmaster
26 Maart 2009 | Australië, Sydney
Hey allemaal!
Hier is ie dan hoor, mijn laatste bericht uit Australie. De auto is verkocht en ticket geboekt. 8 april kom ik weer terug in ons natte, koude kikkerland! Heb ontzettend veel zin om iedereen weer te zien. Maar het voelt ook wel heel gek hoor om na al die maanden zonder plan of deadline te reizen nu ineens zo’n definitief einde in zicht te hebben.
Heb de laatste 1,5 maand weer veel gezien en gedaan. Na mijn laatste mail ben ik met mijn 65jarige reispartner in de auto gestapt en heb met hem 2200 km afgelegd in 2,5 dag tijd. Was een erg bijzondere ervaring want hij bleek vroeger een soort guru te zijn geweest die allerlei powerworkshops gaf en daar zelfs miljonair mee was geworden. Helaas was een verkeerde investering het einde van zijn miljonairsbestaan en had dat hem nu tot een bestaan in een hostel en werken in de mijn in Kalgoorlie teruggebracht. Maar hij zag dit alles als een soort van blessing en genoot volop van alle nieuwe ervaringen die nu op zijn pad kwamen. De guru zat echter nog steeds in hem dus 2,5 dag lang hebben we over van alles en nog wat gepraat en gediscusieerd, wat het een bijzondere roaptrip maakte. Daarnaast stond hij erop om voor alles te betalen aangezien hij acht flinke koffers meehad en vliegen en treinen een stuk duurder was dan met mij mee te reizen. Wat een mooie meevaller voor mij was. In ruil daarvoor mocht hij me lieverd noemen in publieke gelegenheden, want hij genoot ervan andere te shockeren, zonder dat ik hem met “ja, opa” antwoorde.
In Adalaide zijn we vervolgens weer uit elkaar gegaan en heb ik een hostel opgezocht aangezien er geen betaalbare kampeerplekken waren. Was een erg leuk en gezellig hostel, waar ik weer veel leuke en bijzondere mensen heb ontmoet, o.a. Dereck, een 60 jarige engelsman (ja, het was 60plus week) die na zijn pensioen besloten had om de wereld over te gaan reizen. Naast alle feestende jongeren hier zijn mensen zoals hij een heerlijke verfrissing, heb volop genoten van al zijn verhalen. Heb geprobeerd om hem in mijn backpack te stoppen om hem voor je mee te nemen mam, maar het was hem of mijn 4 paar schoenen, dus tja....
En toen was het reunie-tijd. Eerst Dennis en Marielle die vanuit Sydney naar Adalaide kwamen gevlogen. Was heerlijk om weer mensen om je heen te hebben met wie je echt een klik hebt en weer eens een echt goed gesprek kan voeren of die mijn gebrek aan fatsoenlijk conversatiemateriaal kunnen waarderen... Eerste paar dagen hebben we in Adalaide doorgebracht waar een leuk festival gaande was. Hier wist Dennis het te presteren om bij elke komedieshow het slachtoffer te zijn om naar voren te worden geroepen en mee te doen. Tja dat krijg je ervan als je met twee vrouwen op stap bent, dat is vragen om foute grappen. Vervolgens zijn we de auto weer ingestapt, wat precies paste met 3 personen en zijn we in 1,5 week tijd rustig aan, langs schitterende kusten en mooie bergen naar Melbourne gereden. Naast een hele hoop mooie bezichtigingen ook nog koala’s in het wild gezien, pinguins, zeehonden en een poging tot surfen gedaan, wat toch lastiger bleek dan ik dacht.
Halverwege de great oceanroad een tweede reunie, met mijn neef Stijn, die voor 3 maanden vlakbij Melbourne stage loopt. Bizar om al die bekende in een keer hier te zien maar erg gezellig! Met z’n tweeen achter skype en met opa en oma bellen, erg grappig dat dat allemaal kan.
Vervolgens een week in Melbourne doorgebracht waar we de stad hebben verkend, veel biertjes in kroegen hebben gedronken, nog meer festival met live muziekjes hebben bezocht, een echt australische footballwedstrijd hebben gezien (waar ik overigens nog steeds niet veel van snap), middag marrokaanse tasting met Stijn gedaan en nog veel meer. En toen was het tijd om Marielle en Dennis uit te zwaaien op het vliegveld en weer in mijn eentje op pad te gaan.
In drie dagen tijd rustig aan naar Sydney gereden. Op dag een dacht ik een leuke detour te houden naar een van de bergen wat een verschrikken bleek te zijn met levensgevaarlijke haarspeldbochten en grote trucks met boomstammen die me tegemoet kwamen. Twee uur lang stevig bergopwaarts bleek ook teveel gevraagd van mijn auto want 5 km voor de top begon de auto te roken en stinken en kwam ik tot stilstand met een oververhitte motor. Al snel kwam er een andere auto voorbij met erg vriendelijke mensen die me kwamen helpen en die me vervolgens een lift hebben gegeven naar de top om toch het uitzicht te kunnen zien, zodat ik de auto wat rust kon geven, en die vervolgens bergafwaarts constant achter me aan hebben gereden om er zeker van te zijn dat ik veilig beneden kwam. Geweldig dat iedere keer als ik ook maar een beetje in de problemen zit er altijd wel iemand op je pad komt om je te helpen.
En nu zit ik dan in Sydney bij mijn australische vrienden die ik in Vietnam heb ontmoet. Heerlijk om weer in een echt huis te verblijven, heb een hele zolder voor mezelf en kan lekker los in een echte keuken in ruil voor mijn verblijf daar. En ook hier is het weer een grote reunie met mensen die ik eerder in het westen heb ontmoet. Iedere dag is er wel iemand om mee op pad te gaan. Keith (de australische jongen) speelt in een band en heeft veel optredens in en rondom Sydney en weet me tot nu toe nog telkens backstage binnen te smokkelen en me thuis te brengen in de Australische muziekwereld. Moet zeggen dat Sydney toch wel mijn favoriete stad is. Er is zoveel te zien en te beleven en ontzettend internationaal, het is een beetje of de hele wereld hier samen komt.
Ja ben toch ook wel van Australie gaan houden al heeft het niet zo’n plekje in mijn hart weten te veroveren als Azie, het is toch ook wel een schitterend land. De openheid van de mensen hier en de no worries levensstiijl is iets waar wij veel van kunnen leren, hoop er wat van mee terug te kunnen nemen!
Heb een paar dagen geleden mijn auto weten te verkopen met een mooie 500 dollar winst waardoor ik eindelijk geld had om mijn ticket naar huis te kopen. Dus nu nog een kleine 2 weken en dan is het tijd om voor de laatste keer mijn backpack te pakken... Dus pak die agenda’s maar en plan een plekje voor me in want heb ontzettend veel zin om iedereen weer te zien.
Dit keer echt tot snel en een laatste zoen uit Australie!
Foto's: http://www.flickr.com/photos/30565595@N03/
Hier is ie dan hoor, mijn laatste bericht uit Australie. De auto is verkocht en ticket geboekt. 8 april kom ik weer terug in ons natte, koude kikkerland! Heb ontzettend veel zin om iedereen weer te zien. Maar het voelt ook wel heel gek hoor om na al die maanden zonder plan of deadline te reizen nu ineens zo’n definitief einde in zicht te hebben.
Heb de laatste 1,5 maand weer veel gezien en gedaan. Na mijn laatste mail ben ik met mijn 65jarige reispartner in de auto gestapt en heb met hem 2200 km afgelegd in 2,5 dag tijd. Was een erg bijzondere ervaring want hij bleek vroeger een soort guru te zijn geweest die allerlei powerworkshops gaf en daar zelfs miljonair mee was geworden. Helaas was een verkeerde investering het einde van zijn miljonairsbestaan en had dat hem nu tot een bestaan in een hostel en werken in de mijn in Kalgoorlie teruggebracht. Maar hij zag dit alles als een soort van blessing en genoot volop van alle nieuwe ervaringen die nu op zijn pad kwamen. De guru zat echter nog steeds in hem dus 2,5 dag lang hebben we over van alles en nog wat gepraat en gediscusieerd, wat het een bijzondere roaptrip maakte. Daarnaast stond hij erop om voor alles te betalen aangezien hij acht flinke koffers meehad en vliegen en treinen een stuk duurder was dan met mij mee te reizen. Wat een mooie meevaller voor mij was. In ruil daarvoor mocht hij me lieverd noemen in publieke gelegenheden, want hij genoot ervan andere te shockeren, zonder dat ik hem met “ja, opa” antwoorde.
In Adalaide zijn we vervolgens weer uit elkaar gegaan en heb ik een hostel opgezocht aangezien er geen betaalbare kampeerplekken waren. Was een erg leuk en gezellig hostel, waar ik weer veel leuke en bijzondere mensen heb ontmoet, o.a. Dereck, een 60 jarige engelsman (ja, het was 60plus week) die na zijn pensioen besloten had om de wereld over te gaan reizen. Naast alle feestende jongeren hier zijn mensen zoals hij een heerlijke verfrissing, heb volop genoten van al zijn verhalen. Heb geprobeerd om hem in mijn backpack te stoppen om hem voor je mee te nemen mam, maar het was hem of mijn 4 paar schoenen, dus tja....
En toen was het reunie-tijd. Eerst Dennis en Marielle die vanuit Sydney naar Adalaide kwamen gevlogen. Was heerlijk om weer mensen om je heen te hebben met wie je echt een klik hebt en weer eens een echt goed gesprek kan voeren of die mijn gebrek aan fatsoenlijk conversatiemateriaal kunnen waarderen... Eerste paar dagen hebben we in Adalaide doorgebracht waar een leuk festival gaande was. Hier wist Dennis het te presteren om bij elke komedieshow het slachtoffer te zijn om naar voren te worden geroepen en mee te doen. Tja dat krijg je ervan als je met twee vrouwen op stap bent, dat is vragen om foute grappen. Vervolgens zijn we de auto weer ingestapt, wat precies paste met 3 personen en zijn we in 1,5 week tijd rustig aan, langs schitterende kusten en mooie bergen naar Melbourne gereden. Naast een hele hoop mooie bezichtigingen ook nog koala’s in het wild gezien, pinguins, zeehonden en een poging tot surfen gedaan, wat toch lastiger bleek dan ik dacht.
Halverwege de great oceanroad een tweede reunie, met mijn neef Stijn, die voor 3 maanden vlakbij Melbourne stage loopt. Bizar om al die bekende in een keer hier te zien maar erg gezellig! Met z’n tweeen achter skype en met opa en oma bellen, erg grappig dat dat allemaal kan.
Vervolgens een week in Melbourne doorgebracht waar we de stad hebben verkend, veel biertjes in kroegen hebben gedronken, nog meer festival met live muziekjes hebben bezocht, een echt australische footballwedstrijd hebben gezien (waar ik overigens nog steeds niet veel van snap), middag marrokaanse tasting met Stijn gedaan en nog veel meer. En toen was het tijd om Marielle en Dennis uit te zwaaien op het vliegveld en weer in mijn eentje op pad te gaan.
In drie dagen tijd rustig aan naar Sydney gereden. Op dag een dacht ik een leuke detour te houden naar een van de bergen wat een verschrikken bleek te zijn met levensgevaarlijke haarspeldbochten en grote trucks met boomstammen die me tegemoet kwamen. Twee uur lang stevig bergopwaarts bleek ook teveel gevraagd van mijn auto want 5 km voor de top begon de auto te roken en stinken en kwam ik tot stilstand met een oververhitte motor. Al snel kwam er een andere auto voorbij met erg vriendelijke mensen die me kwamen helpen en die me vervolgens een lift hebben gegeven naar de top om toch het uitzicht te kunnen zien, zodat ik de auto wat rust kon geven, en die vervolgens bergafwaarts constant achter me aan hebben gereden om er zeker van te zijn dat ik veilig beneden kwam. Geweldig dat iedere keer als ik ook maar een beetje in de problemen zit er altijd wel iemand op je pad komt om je te helpen.
En nu zit ik dan in Sydney bij mijn australische vrienden die ik in Vietnam heb ontmoet. Heerlijk om weer in een echt huis te verblijven, heb een hele zolder voor mezelf en kan lekker los in een echte keuken in ruil voor mijn verblijf daar. En ook hier is het weer een grote reunie met mensen die ik eerder in het westen heb ontmoet. Iedere dag is er wel iemand om mee op pad te gaan. Keith (de australische jongen) speelt in een band en heeft veel optredens in en rondom Sydney en weet me tot nu toe nog telkens backstage binnen te smokkelen en me thuis te brengen in de Australische muziekwereld. Moet zeggen dat Sydney toch wel mijn favoriete stad is. Er is zoveel te zien en te beleven en ontzettend internationaal, het is een beetje of de hele wereld hier samen komt.
Ja ben toch ook wel van Australie gaan houden al heeft het niet zo’n plekje in mijn hart weten te veroveren als Azie, het is toch ook wel een schitterend land. De openheid van de mensen hier en de no worries levensstiijl is iets waar wij veel van kunnen leren, hoop er wat van mee terug te kunnen nemen!
Heb een paar dagen geleden mijn auto weten te verkopen met een mooie 500 dollar winst waardoor ik eindelijk geld had om mijn ticket naar huis te kopen. Dus nu nog een kleine 2 weken en dan is het tijd om voor de laatste keer mijn backpack te pakken... Dus pak die agenda’s maar en plan een plekje voor me in want heb ontzettend veel zin om iedereen weer te zien.
Dit keer echt tot snel en een laatste zoen uit Australie!
Foto's: http://www.flickr.com/photos/30565595@N03/
-
26 Maart 2009 - 06:14
Marie-louise:
Hoi Paula,
Een geweldige reis om op terug te kijken, alle ervaringen te verwerken, en dan wordt het tijd om te acclimatzeren!!!
Zal in eerste instantie niet meevallen, temperatuur, tijd en weer een vast ritme.
Maar......... deze ervaringen neem je je hele leven mee.
Een tijd om nooit te vergeten...............
Een fijne reis terug.En we komen elkaar wel weer eens tegen in je "oude" buurtje.
Lieve groetjes,
Marie-Louise -
26 Maart 2009 - 07:31
Anja:
Hey Paula. Harstikke leuk weer je verhalen en je belevenissen. En leuk om Stijn in je verhjaal tegen te komen. Geniet nog van je laatste weken / dagen !! En we zien je wel weer eens hier op Hollandse bodem. Kus -
26 Maart 2009 - 09:03
Jose:
Wat gaat de tijd snel zeg. Geniet nog even van de laatste weken! -
26 Maart 2009 - 12:39
Annegriet:
jeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeh!!!! Ze komt terug!!! We hebben een datum!!! Het aftellen gaat vanaf vandaag officieel in!!!! Joehoe!! Zin je weer te zien. -
26 Maart 2009 - 14:51
Candida:
Hoi Paula,
Mooi verslag en unieke foto's!
Wat een ervaringen, die rugzak neem je je heke leven mee!
Uniek!
Geniet nog de laatste weken, lieve groeten van Luuk en Candida -
26 Maart 2009 - 14:52
Candida:
Je hele leven!
Sorry!!! -
28 Maart 2009 - 10:38
Esmée:
Jipppie!!! Heb ook zin je snel weer te zien en oneindig lang bij te kletsen ;)
Wat een mooie ervaringen toch weer allemaal, ik ben jaloers.
Tot snel lieve meid!
kus Esmée -
28 Maart 2009 - 16:05
Edith:
Hee Ontdekkingsreiziger,
Leuk dat je weer naar huis komt! Ik heb die woensdag vrij genomen zodat ik je meteen weer kan zien :D Eens kijken of ik je nog herken!
Dikke kus! -
28 Maart 2009 - 20:45
Rachel En Jurriaan:
He nicht!
We hebben al je verhalen gelezen, je foto's bekeken.. Wat een bijzondere mensen heb je ontmoet en wat een avonturen heb jij beleefd zeg! Hele mooie, maar ook best enge...
Het in je eentje daar maar zien te redden, daar moet je wel lef voor hebben, zeg... Petje af!
We hopen je snel weer te zien! Goede reis terug.
Rachel en Jurriaan -
30 Maart 2009 - 13:39
Pellie:
Heej Paula!
Jammer voor jou dat dit avontuur bijna voorbij is, maar Nederland heeft ook zn charmes hoor.. Momenteel schijnt de zon zelfs! We zullen proberen m hier te houden tot je terug bent ;) Geniet er nog even van, en daarna een veilige terugreis toegewenst! Dan ben je vast wel een aantal keer in Tilburg te vinden in het weekend, avondje Kandinsky zou wel weer een keer leuk zijn..
Houdoe!
xx -
08 April 2009 - 10:15
Plien:
Welkom Thuis!! -
16 April 2009 - 13:51
Jiska:
Hoi Paula,
Eindelijk weer tijd om je geweldige reisverhalen te lezen. Kan ook wel een beetje van die no worries levensstijl gebruiken geloof ik ;) Neem dus maar vooral veer ervan terug! Hihi. Ook goed voor als je over een paar maanden weer bent vergeten hoe het ook alweer moest :D. Als het goed is ben je nu dus weer terug. Ben benieuwd naar je verhalen en plannen dus snel een keer afspreken voor een kop thee of een biertje. Dus hierbij ben je uitgenodigd in mijn nieuwe stekkie in Utrecht!
Liefs Jiska
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
