Good day mates
Door: webmaster
13 Februari 2009 | Australië, Boulder
Good day mates!
Alweer een maand in Australie, dus tijd voor een nieuwe update. Ben zo druk geweest met van plek naar plek trekken, dat ik nog niet eerder echt de rust en de tijd kon vinden om alles eens op te schrijven. Maar het moet er nu toch maar eens van komen...
Ben mijn Australie avontuur begonnen in Perth. Moest de eerste week echt ontzettend wennen aan het westerse leven en moet eerlijk toegeven dat ik Azie toch wel wat miste. Backpacken door Austalie is toch wel een hele andere vorm van reizen. Het is wel heerlijk om weer over straat te kunnen lopen zonder dat iemand je opmerkt en je eigen potje te koken, weer zelf een kop koffie zetten etc. Maar hier geen avontuur op iedere hoek van de straat en de afstanden om wat te zien zijn enorm. Daarnaast zijn veel backpackers hier toch vooral om te feesten, waar ik natuurlijk niet vies van ben maar iedere dag is mij toch echt teveel. Ben daarom meteen op zoek gegaan naar een auto om wat meer mijn eigen plan te kunnen trekken.
Na drie dagen zoeken had ik eindelijk beet en heb ik, voor iemand die totaal geen verstand heeft van auto’s, best een goede koop gedaan al zeg ik het zelf. Ben nu de trotse eigenaar van een Ford Falcon 2000, met een automaat, aircon etc. Matrasje achterin, campingspul mee en ik was klaar om te gaan! De eerste twee dagen samen met een Duits meisje wat rondgetourd rondom Perth. Een nacht op het strand geslapen en de volgende dag waren we op weg naar het vliegveld om daar ergens een slaapplek te zoeken toen ik natuurlijk weer hopeloos verdwaalde en we ineens midden in het centrum van Perth uitkwamen waar we heerlijke live muziek hoorde. Dus uitgestapt en het geluid gevolgd. Er bleek een groot festival gaande te zijn waarvoor je dure kaartjes moest hebben maar we hadden ontzettend veel geluk want uit het niets kregen we ineens twee gratis kaartjes toegestopt. Dus lekker gedanst en biertjes gedronken en toen maar op straat midden in Perth de nacht doorgebracht in de auto. De dag erna vroeg op en Marijke afgezet op het vliegveld. Omdat ik Perth wel wat gezien had wilde ik snel doortrekken dus besloot om alleen verder te rijden in de hoop onderweg wat mensen op te pikken. Dit was acheraf niet zo’n hele slimme zet aangezien ik naar het noorden ging en vrijwel alle backpackers naar het zuiden gingen verder. En iedereen die ik onderweg tegenkwam had al vervoer. Ik wilde heel graag het noorden zien omdat je daar ontzettend mooie duikspots hebt, en het klonk veel avontuurlijker aangezien het regenseizoen was, wat cyclonen en flinke onweersstormen betekend. Het begon al goed, precies op het moment dat ik wegreed kwam er een cycloonwaarschuwing voor het gebied waar ik heen ging. Dus bij ieder benzinestation maar vragen hoe het ervoor stond. Bij mijn laatste stop vertelde de man achter de kassa mij dat ik nog wel door kon, dus ik weer verder totdat de snelweg afgesloten was. Nu moest ik net de afslag hebben voor de afsluiting dus dat was geen probleem. In mijn achteruitkijkspiegel werd de lucht steeds zwarter en zwarter en aangezien ik geen bereik, geen radio of iets om me heen had ben ik maar even flink door gaan rijden. Voor me scheen de zon en acher mij zag ik de cycloon voorbij trekken, erg indrukwekkend! Later hoorde ik dat op de plek van mijn laatste stop, drie uur later, 7 meter water op de snelweg stond en de weg drie dagen lang onbegaanbaar was. Perfect timing dus!
Heb die eerste week zo’n 3500km afgelegd. Schitterende natrionale parken bezocht gedoken op een van de 10 mooiste plekken ter wereld tussen de haaien, en op schitterend plekken geslapen. Geweldig om wakker te worden van de zon die opkomt boven de zee of van een kangoroe die om je auto heen springt! Mijn tocht in het noorden eindigde in Broome. Heb hier geprobeerde om een baan te zoeken maar de financiele crisis heeft er ook hier flink ingehakt waardoor er amper werk is voor backpackers. Ik kon bij de Mac werken of in mijn bikini drankjes serveren maar dat was het wel. En Australie is mooi maar het grijpt me niet zo als Azie dus ik heb er niet alles voor over om hier te kunnen blijven. Reis dan liever nog een maand goed rond nu om dan mijn ticket naar huis maar eens te boeken. Of ik moet binnen een maand nog wat moois vinden, wie weet!
Mijn originele plan was om dan via het Noorden naar de Oostkust over te steken maar heel het Noorden staat al twee weken onder water en het zag er niet naar uit dat dat snel zou veranderen dus moest noodgedwongen weer helemaal terug rijden naar het Zuiden. Dit maal niet via de kust maar dwars door de outback heen. En ik geniet, zelfs na 6000 km afgelegd te hebben, nog steeds volop van het rijden. Een typisch geval van dat de reis soms mooier is dan de uiteindelijke bestemming. Het is onvoorstelbaar hoe je uren kan rijden zonder iets tegen te komen, al die wisselende landschappen en stormen die voorbij trekken, slapen in de wildernis, geweldig. En wanneer ik na een paar dagen besef dat ik meer tegen beesten dan tegen mensen aan het praten ben en misselijk wordt van mijn eigen geur is het weer tijd voor een hostel. Zit momenteel in een hostel in Kalgoorlie en vertrek morgen naar Adalaide, eindelijk met gezelschap, een 65 jaar oude Nieuw Zeelander. En krijg net 5 minuten geleden een telefoontje van Dennis en Marielle dat ze hun auto bijna verkocht hebben en dan een ticket naar Adalaide boeken, om van daaruit samen verder te reizen, echt super leuk! Fijn om na 5 maanden van oppervlakkige contacten weer eens onder echte vrienden te zijn.
Nou tot zover maar weer! Dag lieve allemaal, misschien tot over een maand, wie weet... Ik hou jullie op de hoogte!
Liefs Paula
Alweer een maand in Australie, dus tijd voor een nieuwe update. Ben zo druk geweest met van plek naar plek trekken, dat ik nog niet eerder echt de rust en de tijd kon vinden om alles eens op te schrijven. Maar het moet er nu toch maar eens van komen...
Ben mijn Australie avontuur begonnen in Perth. Moest de eerste week echt ontzettend wennen aan het westerse leven en moet eerlijk toegeven dat ik Azie toch wel wat miste. Backpacken door Austalie is toch wel een hele andere vorm van reizen. Het is wel heerlijk om weer over straat te kunnen lopen zonder dat iemand je opmerkt en je eigen potje te koken, weer zelf een kop koffie zetten etc. Maar hier geen avontuur op iedere hoek van de straat en de afstanden om wat te zien zijn enorm. Daarnaast zijn veel backpackers hier toch vooral om te feesten, waar ik natuurlijk niet vies van ben maar iedere dag is mij toch echt teveel. Ben daarom meteen op zoek gegaan naar een auto om wat meer mijn eigen plan te kunnen trekken.
Na drie dagen zoeken had ik eindelijk beet en heb ik, voor iemand die totaal geen verstand heeft van auto’s, best een goede koop gedaan al zeg ik het zelf. Ben nu de trotse eigenaar van een Ford Falcon 2000, met een automaat, aircon etc. Matrasje achterin, campingspul mee en ik was klaar om te gaan! De eerste twee dagen samen met een Duits meisje wat rondgetourd rondom Perth. Een nacht op het strand geslapen en de volgende dag waren we op weg naar het vliegveld om daar ergens een slaapplek te zoeken toen ik natuurlijk weer hopeloos verdwaalde en we ineens midden in het centrum van Perth uitkwamen waar we heerlijke live muziek hoorde. Dus uitgestapt en het geluid gevolgd. Er bleek een groot festival gaande te zijn waarvoor je dure kaartjes moest hebben maar we hadden ontzettend veel geluk want uit het niets kregen we ineens twee gratis kaartjes toegestopt. Dus lekker gedanst en biertjes gedronken en toen maar op straat midden in Perth de nacht doorgebracht in de auto. De dag erna vroeg op en Marijke afgezet op het vliegveld. Omdat ik Perth wel wat gezien had wilde ik snel doortrekken dus besloot om alleen verder te rijden in de hoop onderweg wat mensen op te pikken. Dit was acheraf niet zo’n hele slimme zet aangezien ik naar het noorden ging en vrijwel alle backpackers naar het zuiden gingen verder. En iedereen die ik onderweg tegenkwam had al vervoer. Ik wilde heel graag het noorden zien omdat je daar ontzettend mooie duikspots hebt, en het klonk veel avontuurlijker aangezien het regenseizoen was, wat cyclonen en flinke onweersstormen betekend. Het begon al goed, precies op het moment dat ik wegreed kwam er een cycloonwaarschuwing voor het gebied waar ik heen ging. Dus bij ieder benzinestation maar vragen hoe het ervoor stond. Bij mijn laatste stop vertelde de man achter de kassa mij dat ik nog wel door kon, dus ik weer verder totdat de snelweg afgesloten was. Nu moest ik net de afslag hebben voor de afsluiting dus dat was geen probleem. In mijn achteruitkijkspiegel werd de lucht steeds zwarter en zwarter en aangezien ik geen bereik, geen radio of iets om me heen had ben ik maar even flink door gaan rijden. Voor me scheen de zon en acher mij zag ik de cycloon voorbij trekken, erg indrukwekkend! Later hoorde ik dat op de plek van mijn laatste stop, drie uur later, 7 meter water op de snelweg stond en de weg drie dagen lang onbegaanbaar was. Perfect timing dus!
Heb die eerste week zo’n 3500km afgelegd. Schitterende natrionale parken bezocht gedoken op een van de 10 mooiste plekken ter wereld tussen de haaien, en op schitterend plekken geslapen. Geweldig om wakker te worden van de zon die opkomt boven de zee of van een kangoroe die om je auto heen springt! Mijn tocht in het noorden eindigde in Broome. Heb hier geprobeerde om een baan te zoeken maar de financiele crisis heeft er ook hier flink ingehakt waardoor er amper werk is voor backpackers. Ik kon bij de Mac werken of in mijn bikini drankjes serveren maar dat was het wel. En Australie is mooi maar het grijpt me niet zo als Azie dus ik heb er niet alles voor over om hier te kunnen blijven. Reis dan liever nog een maand goed rond nu om dan mijn ticket naar huis maar eens te boeken. Of ik moet binnen een maand nog wat moois vinden, wie weet!
Mijn originele plan was om dan via het Noorden naar de Oostkust over te steken maar heel het Noorden staat al twee weken onder water en het zag er niet naar uit dat dat snel zou veranderen dus moest noodgedwongen weer helemaal terug rijden naar het Zuiden. Dit maal niet via de kust maar dwars door de outback heen. En ik geniet, zelfs na 6000 km afgelegd te hebben, nog steeds volop van het rijden. Een typisch geval van dat de reis soms mooier is dan de uiteindelijke bestemming. Het is onvoorstelbaar hoe je uren kan rijden zonder iets tegen te komen, al die wisselende landschappen en stormen die voorbij trekken, slapen in de wildernis, geweldig. En wanneer ik na een paar dagen besef dat ik meer tegen beesten dan tegen mensen aan het praten ben en misselijk wordt van mijn eigen geur is het weer tijd voor een hostel. Zit momenteel in een hostel in Kalgoorlie en vertrek morgen naar Adalaide, eindelijk met gezelschap, een 65 jaar oude Nieuw Zeelander. En krijg net 5 minuten geleden een telefoontje van Dennis en Marielle dat ze hun auto bijna verkocht hebben en dan een ticket naar Adalaide boeken, om van daaruit samen verder te reizen, echt super leuk! Fijn om na 5 maanden van oppervlakkige contacten weer eens onder echte vrienden te zijn.
Nou tot zover maar weer! Dag lieve allemaal, misschien tot over een maand, wie weet... Ik hou jullie op de hoogte!
Liefs Paula
-
13 Februari 2009 - 07:25
Dennis:
Tot over een paar daagies!!! -
13 Februari 2009 - 07:30
Marie-louise:
Dag Paula,
Zo dat is weer een heel verslag van een andere orde.Na al die km`s geen pech met je auto?, dat is super. Je zal maar in the middle no wear staan en pech krijgen, of heb je toevallig een korte cursus autopech gedaan????
Wat ik begrijp is dat je niets mee hebt gekregen van de grote branden daar?. Ik heb vaak aan je moeten denken. Zou zij daar zitten? Dan maar beter water op de weg. Het geluk is wel met je,cyclonen en regenval achter je laten en op weg naar de zon.
Geniet nog van de laatste weken!!!
Lieve groeten,
Marie-Louise
-
13 Februari 2009 - 08:03
Plien:
En het regent, en het regent ... zonnestralen!
Ook ik dacht de afgelopen dagen veel aan je, en hoopte dat je je niet in het zuiden bevond. Goéd te horen dat het meer dan goed met je gaat.
Ik reis vandaag naar Zwolle, óók prachtig natuurlijk ;-)
Geniet van je weg.
X -
13 Februari 2009 - 19:37
Sanne:
klinkt weer super nichtje! -
14 Februari 2009 - 10:02
Yvonne Gimbrere:
hoi, Paula
met in gehouden adem zit ik je bericht te lezen.
paula wat ben je toch dapper.
geniet nog maar lekker van je avontuur.
veel liefs van uit tilburg. -
16 Februari 2009 - 07:54
Stijn:
Hey paula!
Mocht je in de buurt van Geelong (of Melbourne)komen, moet je maar even bellen. Misschien kunnen we wat afspreken!
tel: 0450-886870
x Stijn -
19 Februari 2009 - 09:45
Candida:
Hoi Paula,
In gedachten zien we je rond toeren!
We hebben veel bewondering voor je.
Zaterdag komt Hanneke onze kant op, gezellig.
Zullen we het even uitgebreid over je hebben!!
Lieve groeten van Luuk en Candida -
18 Maart 2009 - 10:29
Plien:
Paula?
;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
