The Pirates of Vietnam
Door: webmaster
21 December 2008 | Vietnam, Hanoi
Bijna vier weken verder, tijd voor een nieuwe update! De laatste 3,5 week heb ik in Vietnam doorgebracht. Ontzettend veel gedaan en gezien en vele avonturen beleefd...
Vietnam is een erg mooi land,vooral qua natuur maar het kon echt niet tippen aan Cambodja, Laos en Thailand. De twee grootste verschillen waren het gebrek aan een backpack-sfeer en de minder vriendelijke bevolking (soms zelf ronduit vijandelijk).
Waar je in de andere landen overal hostels hebt en barretjes waar alle backpackers die alleen reizen samen komen, heb je dit in Vietnam totaal niet. Je hebt hier vrijwel alleen minihotels, voorzien van veel luxe maar weinig sfeer. In de laatste weken ben ik dan ook maar een handje vol backpackers tegen gekomen die ook alleen reisde. Ik was hier al voor gewaarschuwd door andere dus had voor de verandering een 3 daagse mekong tour geboekt die me vanuit Cambodja over de Mekong naar Saigon zou brengen. In de hoop om op deze manier wat leuke mensen te ontmoeten. Mijn complete groep bestond uit stelletjes en we werden als een kudde schapen van de ene plek naar de andere plek gedreven. Verschrikkelijk, maar ben toch erg blij dat ik dit gedaan heb want op deze manier ontmoete ik Keith en Mariken, een koppel uit Australie. Samen met hun ben ik door middel van bussen, treinen, boten en scooters van het Zuiden van Vietnam naar het Noorden getrokken. Was echt super gezellig en dit maakte Vietnam dan ook een stuk leuker. En heb een super goed slaap en werkadres in Sydney nu.
Waar ik in de andere landen nauwelijks problemen had ondervonden met de locale bevolking, heb ik in Vietnam aardig wat aanvaringen gehad. Natuurlijk proberen ze allemaal geld aan je te verdienen maar waar het voorheen een soort van spel was waarbij iedereen uiteindelijk wel een goede boedhist wilde blijven, was het in Vietnam af en toe een slachtveld. Meerdere keren probeerde ze je niet een beetje maar echt grandioos op te lichten. Waarbij ze soms haast agressief werden. Daarnaast waren er amper mensen die met je kwamen praten zonder wat van je te willen. Gezien de geschiedenis waarin de vietnamezen van de ene oorlog met westerlingen na de andere gingen, kun je hun afstandelijkheid ook niet helemaal kwalijk nemen. En ik kan me voorstellen dat je na al die ellende je vertrouwen in wie goed doet, komt goed toe, wel verliest. Maar na die super tijd in Cambodja was het reizen hier toch wel meer een beproeving. Het mooie was wel dat telkens wanneer ik echt op het punt stond om mijn geduld te verliezen en het uit te schreeuwen ik altijd wel iemand ontmoette die alles weer goed maakte. De ene keer was het het vrouwtje van het restaurant, dan weer een straatverkoopster of dronken jongeren in de disco. Maar hun timing was telkens perfect!
Onze grootste aanvaring en tevens avontuur vond plaats op de mooiste plek van Vietnam, Halong Bay. De Lonely Planet adviseerde al wel om een tour door Halong Bay dmv een groepstour te doen maar aangezien wij onze buik vol hadden van groepen en we met z'n drieen waren, besloten wij het zelf te regelen. Dus gingen we in de haven op zoek naar een mooie eigen boot die ons voor een paar dagen mee wou nemen. Via een bemiddelingsbureau, dat er betrouwbaar uit zag, kregen we een mooi aanbod. Drie nachten en vier dagen all inclusive op een enorme boot (konden makkelijk 60 mensen op), met vier bemanningsleden voor 120 euro p.p. Het leek te mooi om waar te zijn en dat was het ook....
Zodra we weg waren gevaren zei m'n intuitie al dat er iets niet klopte. Besloot daarom om m'n geld te controleren en er bleek binnen een paar uur al geld gestolen te zijn. Ook de andere misten geld en wat traveller cheques. Aangezien het donker was en we niet meer terug konden varen besloten we in eerste instantie om de confrontatie uit te stellen. Ik kon echter niet doen alsof er niks aan de hand was dus besloot ik om de kapitein apart te nemen en hem toch te confronteren. Heb heel rustig gezegd dat ik geld miste, ik het niet kon bewijzen, de verleiding wel kon begrijpen maar dat we ons er erg rot onder voelde etc. etc. Hij greep mijn hand en bleef maar zeggen hoe het hem speet dat ons dit was overkomen. Hij wist niet wie het was maar hij zou met de andere praten en zorgen dat ik het geld in de ochtend terug zou krijgen. Die avond hebben we de "overstelpen met liefde tactiek" toegepast ( miste jouw aandeel wel hoor Annegriet!) aangezien hun een groter schuldgevoel bezorgen, het enige was wat we konden doen. Dus gezellig biertjes gedronken en kaartpelletjes gespeeld. En toen was het tijd om te gaan slapen... Met mijn hoofd nog vol van het gebeuren kon ik niet direct in slaap vallen en al snel hoorde ik geritsel in mijn backpack die naast me lag. In eerste instantie dacht ik dat het een van de jongens was die meer kwam stelen dus knipte mijn zaklamp aan en sprong op om hem te verrassen. Maar ik plaats van een dief bleken we omsingeld te zijn door dikke ratten. Keith en Mariken, die 1 meter bij met vandaan lagen om me te beschermen tegen de te opdringerige kapitein, lagen al in een diepe coma. Dus in mijn pyjama het bed maar uit om alles rat-proof te maken. Stoelen en tafels op stapelen en daar weer de backpacks op etc. etc. Mariken werd wakker en kwam me helpen en we konden niks anders dan de slappe lach krijgen. Dieven, opdringerige kapitein, ratten en een Keith die stevig lag te snurken, het was allemaal zo bizar!
De ochtend erna kwam de kapitein naar me toe. Hij had de andere naar het geld gevraagd en iedereen ontkende het natuurlijk. Maar hij zou me het geld wel teruggeven. Zijn engels was nogal gebrekkig maar wat ik begreep was dat ik maar mee moest gaan naar de slaapkamer en dat hij het geld dan wel VOOR MIJ zou betalen. Ik zal nooit precies weten wat hij bedoelde maar na twee nachten niet geslapen te hebben was dat de druppel. Ben de andere wakker gaan maken en terwijl we aan het overleggen waren wat te doen werd de situatie nog vreemder want uit het niets kwamen er in een keer 2 agenten aan boord gestapt. Ze doorzochten de boot, vroegen allerlei papieren en moesten onze paspoorten hebben. Erg vreemd allemaal. Ze spraken helaas geen woord engels dus konden ze niets voor ons betekenen, bovendien waren ze ook behoorlijk corrupt want ze verdwenen meteen toen ze genoeg geld hadden gekregen. Ondertussen was ik met onze contactpersoon aan het bellen maar het was al snel duidelijk dat die niet van plan was om ons te helpen en we konden helemaal wel vergeten om geld terug te krijgen.
Omdat we ons totaal niet meer op ons gemak voelde op die boot besloten we te eisen om ons terug te brengen. Hierop barste de kapitein zowat in huilen uit en smeekte ons om te blijven. Hij gaf me het gestolen bedrag terug en bleef maar zeggen hoe erg het hem allemaal speet en dat hij de andere direct zou ontslaan wanneer hij terug was. In plaats van ons terug te laten brengen na de haven hebben we het programma van die dag afgemaakt en ons laten droppen op een eiland. We wilden niet onze volledige tour laten verpesten, maar ook echt niet nog een nacht op die boot slapen en onze contactpersoon wilde ons wel tegemoet komen in het organiseren van een alternatief programma. Dus die dag nog op de boot doorgebracht waarbij de kapitein iedere seconde sorry kwam zeggen en ons allemaal flessen drank en lekkers toestopte.
Dus uiteindelijk is het allemaal toch nog redelijk goed gekomen. Het geld is terug, de traveller cheques geblokkeerd, het schuldgevoel was daar en wij hebben er een prachtverhaal aan over gehouden...
Na al het gebeuren ben ik wel blij dat ik vannacht weer in Bangkok ben aangekomen. Voelt heerlijk om hier weer over straat te lopen en dat mensen naar je lachen, kinderen je hand willen vasthouden en je weer een spel kan spelen met onderhandelen! Over een paar uur stap ik op de trein naar de eilanden. Begin overmorgen aan een duikcursus op Koh Tao. Eens kijken of ik die Shark van jou kan spotten, Dennis! Hij is nu vast nog groter!
Ik wens jullie allemaal hele fijne feestdagen! Zal aan jullie denken wanneer ik met mijn cocktail op het strand lig....
Dikke kus!
p.s. Ik ben weer te bereiken op: +66871264520
Foto's: http://www.flickr.com/photos/30565595@N03/
Vietnam is een erg mooi land,vooral qua natuur maar het kon echt niet tippen aan Cambodja, Laos en Thailand. De twee grootste verschillen waren het gebrek aan een backpack-sfeer en de minder vriendelijke bevolking (soms zelf ronduit vijandelijk).
Waar je in de andere landen overal hostels hebt en barretjes waar alle backpackers die alleen reizen samen komen, heb je dit in Vietnam totaal niet. Je hebt hier vrijwel alleen minihotels, voorzien van veel luxe maar weinig sfeer. In de laatste weken ben ik dan ook maar een handje vol backpackers tegen gekomen die ook alleen reisde. Ik was hier al voor gewaarschuwd door andere dus had voor de verandering een 3 daagse mekong tour geboekt die me vanuit Cambodja over de Mekong naar Saigon zou brengen. In de hoop om op deze manier wat leuke mensen te ontmoeten. Mijn complete groep bestond uit stelletjes en we werden als een kudde schapen van de ene plek naar de andere plek gedreven. Verschrikkelijk, maar ben toch erg blij dat ik dit gedaan heb want op deze manier ontmoete ik Keith en Mariken, een koppel uit Australie. Samen met hun ben ik door middel van bussen, treinen, boten en scooters van het Zuiden van Vietnam naar het Noorden getrokken. Was echt super gezellig en dit maakte Vietnam dan ook een stuk leuker. En heb een super goed slaap en werkadres in Sydney nu.
Waar ik in de andere landen nauwelijks problemen had ondervonden met de locale bevolking, heb ik in Vietnam aardig wat aanvaringen gehad. Natuurlijk proberen ze allemaal geld aan je te verdienen maar waar het voorheen een soort van spel was waarbij iedereen uiteindelijk wel een goede boedhist wilde blijven, was het in Vietnam af en toe een slachtveld. Meerdere keren probeerde ze je niet een beetje maar echt grandioos op te lichten. Waarbij ze soms haast agressief werden. Daarnaast waren er amper mensen die met je kwamen praten zonder wat van je te willen. Gezien de geschiedenis waarin de vietnamezen van de ene oorlog met westerlingen na de andere gingen, kun je hun afstandelijkheid ook niet helemaal kwalijk nemen. En ik kan me voorstellen dat je na al die ellende je vertrouwen in wie goed doet, komt goed toe, wel verliest. Maar na die super tijd in Cambodja was het reizen hier toch wel meer een beproeving. Het mooie was wel dat telkens wanneer ik echt op het punt stond om mijn geduld te verliezen en het uit te schreeuwen ik altijd wel iemand ontmoette die alles weer goed maakte. De ene keer was het het vrouwtje van het restaurant, dan weer een straatverkoopster of dronken jongeren in de disco. Maar hun timing was telkens perfect!
Onze grootste aanvaring en tevens avontuur vond plaats op de mooiste plek van Vietnam, Halong Bay. De Lonely Planet adviseerde al wel om een tour door Halong Bay dmv een groepstour te doen maar aangezien wij onze buik vol hadden van groepen en we met z'n drieen waren, besloten wij het zelf te regelen. Dus gingen we in de haven op zoek naar een mooie eigen boot die ons voor een paar dagen mee wou nemen. Via een bemiddelingsbureau, dat er betrouwbaar uit zag, kregen we een mooi aanbod. Drie nachten en vier dagen all inclusive op een enorme boot (konden makkelijk 60 mensen op), met vier bemanningsleden voor 120 euro p.p. Het leek te mooi om waar te zijn en dat was het ook....
Zodra we weg waren gevaren zei m'n intuitie al dat er iets niet klopte. Besloot daarom om m'n geld te controleren en er bleek binnen een paar uur al geld gestolen te zijn. Ook de andere misten geld en wat traveller cheques. Aangezien het donker was en we niet meer terug konden varen besloten we in eerste instantie om de confrontatie uit te stellen. Ik kon echter niet doen alsof er niks aan de hand was dus besloot ik om de kapitein apart te nemen en hem toch te confronteren. Heb heel rustig gezegd dat ik geld miste, ik het niet kon bewijzen, de verleiding wel kon begrijpen maar dat we ons er erg rot onder voelde etc. etc. Hij greep mijn hand en bleef maar zeggen hoe het hem speet dat ons dit was overkomen. Hij wist niet wie het was maar hij zou met de andere praten en zorgen dat ik het geld in de ochtend terug zou krijgen. Die avond hebben we de "overstelpen met liefde tactiek" toegepast ( miste jouw aandeel wel hoor Annegriet!) aangezien hun een groter schuldgevoel bezorgen, het enige was wat we konden doen. Dus gezellig biertjes gedronken en kaartpelletjes gespeeld. En toen was het tijd om te gaan slapen... Met mijn hoofd nog vol van het gebeuren kon ik niet direct in slaap vallen en al snel hoorde ik geritsel in mijn backpack die naast me lag. In eerste instantie dacht ik dat het een van de jongens was die meer kwam stelen dus knipte mijn zaklamp aan en sprong op om hem te verrassen. Maar ik plaats van een dief bleken we omsingeld te zijn door dikke ratten. Keith en Mariken, die 1 meter bij met vandaan lagen om me te beschermen tegen de te opdringerige kapitein, lagen al in een diepe coma. Dus in mijn pyjama het bed maar uit om alles rat-proof te maken. Stoelen en tafels op stapelen en daar weer de backpacks op etc. etc. Mariken werd wakker en kwam me helpen en we konden niks anders dan de slappe lach krijgen. Dieven, opdringerige kapitein, ratten en een Keith die stevig lag te snurken, het was allemaal zo bizar!
De ochtend erna kwam de kapitein naar me toe. Hij had de andere naar het geld gevraagd en iedereen ontkende het natuurlijk. Maar hij zou me het geld wel teruggeven. Zijn engels was nogal gebrekkig maar wat ik begreep was dat ik maar mee moest gaan naar de slaapkamer en dat hij het geld dan wel VOOR MIJ zou betalen. Ik zal nooit precies weten wat hij bedoelde maar na twee nachten niet geslapen te hebben was dat de druppel. Ben de andere wakker gaan maken en terwijl we aan het overleggen waren wat te doen werd de situatie nog vreemder want uit het niets kwamen er in een keer 2 agenten aan boord gestapt. Ze doorzochten de boot, vroegen allerlei papieren en moesten onze paspoorten hebben. Erg vreemd allemaal. Ze spraken helaas geen woord engels dus konden ze niets voor ons betekenen, bovendien waren ze ook behoorlijk corrupt want ze verdwenen meteen toen ze genoeg geld hadden gekregen. Ondertussen was ik met onze contactpersoon aan het bellen maar het was al snel duidelijk dat die niet van plan was om ons te helpen en we konden helemaal wel vergeten om geld terug te krijgen.
Omdat we ons totaal niet meer op ons gemak voelde op die boot besloten we te eisen om ons terug te brengen. Hierop barste de kapitein zowat in huilen uit en smeekte ons om te blijven. Hij gaf me het gestolen bedrag terug en bleef maar zeggen hoe erg het hem allemaal speet en dat hij de andere direct zou ontslaan wanneer hij terug was. In plaats van ons terug te laten brengen na de haven hebben we het programma van die dag afgemaakt en ons laten droppen op een eiland. We wilden niet onze volledige tour laten verpesten, maar ook echt niet nog een nacht op die boot slapen en onze contactpersoon wilde ons wel tegemoet komen in het organiseren van een alternatief programma. Dus die dag nog op de boot doorgebracht waarbij de kapitein iedere seconde sorry kwam zeggen en ons allemaal flessen drank en lekkers toestopte.
Dus uiteindelijk is het allemaal toch nog redelijk goed gekomen. Het geld is terug, de traveller cheques geblokkeerd, het schuldgevoel was daar en wij hebben er een prachtverhaal aan over gehouden...
Na al het gebeuren ben ik wel blij dat ik vannacht weer in Bangkok ben aangekomen. Voelt heerlijk om hier weer over straat te lopen en dat mensen naar je lachen, kinderen je hand willen vasthouden en je weer een spel kan spelen met onderhandelen! Over een paar uur stap ik op de trein naar de eilanden. Begin overmorgen aan een duikcursus op Koh Tao. Eens kijken of ik die Shark van jou kan spotten, Dennis! Hij is nu vast nog groter!
Ik wens jullie allemaal hele fijne feestdagen! Zal aan jullie denken wanneer ik met mijn cocktail op het strand lig....
Dikke kus!
p.s. Ik ben weer te bereiken op: +66871264520
Foto's: http://www.flickr.com/photos/30565595@N03/
-
21 December 2008 - 11:27
Koos:
hee, ben eerste
zit nu te skypen met dennis. Kom je erbij?
gegroet, Koos -
21 December 2008 - 11:28
Dennis:
Pas op dat ie je niet opeet!!!
ps. Kom snel op skype!!! -
21 December 2008 - 11:30
Koos:
hee, ben eerste
zit nu te skypen met dennis. Kom je erbij?
gegroet, Koos -
21 December 2008 - 13:19
Michel:
Hee hoi, wat een spannend gebeuren allemaal! pas maar op dat die shark niet een witte is geworden....
geniet daaro!
gr Michel -
21 December 2008 - 20:42
Sanne:
hey nichtje!! Jij ook hele fijne dagen!!! kus!! -
22 December 2008 - 07:49
Garreld En Joke:
Hoi Paula
Je beleeft veel avonturen, geniet ervan en hele prettige feestdagen.Geniet van je coctail op het strand.
-
22 December 2008 - 09:43
Edith:
Wat een verhaal weer! Je hebt er in ieder geval weer een ervaring bij die je niet zal vergeten.
Enne.. volgende keer toch maar luisteren naar het advies van the lonely planet? ;) -
22 December 2008 - 09:54
Maaike (aeolus):
wow, wat een avonturen toch steeds maar weer!
Fijne kerstdagen daar op het strand! :D
-
22 December 2008 - 14:52
Annemarie:
Ik vond het jammer dat het verhaal zo "kort" was. Wanneer komt je boek uit?
Dikke knuffel uit tropisch Nederland (10 graden en zon in December) -
22 December 2008 - 18:30
Anja En Arthur:
Jij ook hele fijne dagen en jaarwisseling. En pas op jezelf. Tot nu toe gaat het je goed af.
groetjes -
24 December 2008 - 01:27
Marielle:
Hee Paula,
Wat een verhaal!!! Ik wist niet dat het Vietnam nog erger was..
Heeel veel plezier op Koh Tao en met duiken!! Gaat vast helemaal gewelidg worden.
Liefs, Mariel -
26 December 2008 - 11:07
Marian:
Hoi avontuurlijke Paula.
Wat maak je toch veel mee.
Liefs vanuit Nederland.
Fijne Dagen.
-
26 December 2008 - 13:40
Candida:
Jeetje wat een verhaal, je maakt heel wat mee!
Terwijl wij onder de akerstboom zitten!!!
Lieve groeten van Luuk en Candida -
27 December 2008 - 12:41
Josine:
Heej Paula,
lang geleden maar ik ben heel benieuwd naar je reisverhalen. Na australië en nieuw zeeland zit ik nu ook alweer te kijken waar ik voor ga sparen. Leven uit een rugzak, geen zorgen aan je hoofd= heerlijk! Geniet ze nog! Ik ben erg onder de indruk van wat je ziet, onderneemt en meemaakt!
-
31 December 2008 - 18:28
Ria Bertens:
Hoi Paula,
Geniet ook in 2009 van alles wat je onderneemt goeie reis verder en natuurlijk de beste wensen voor het nieuwe jaar
Liefs Ria -
02 Januari 2009 - 15:10
Marie-Louise:
Dag Paula,
In de eerste plaats alle goeds voor 2009, dat je nog een avontuurlijke tijd mag hebben.
Hoe heb je daar de feestdagen ervaren, ben benieuwd naar het vervolg van je reis.
Wat jammer dat je ervaringen in Vietnam niet zo mooi zijn als in de vorige plaatsen,steden en dorpen. Ik heb alleen maar goeds gehoord over Vietnam en heb je verhaal met verbazing gelezen. Maar wel weer een ervaring rijker, kijk met belastelling uit naar je volgende verhaal.
Groetjes,
Marie-Louise en Gérard -
09 Januari 2009 - 15:51
Jiska:
Hoi Wijfie!
Wat weer een goeie verhalen en gave foto's!! Heel veel plezier weer de komende tijd!
Ben net verhuisd naar hartje Utrecht en binnenkort beginnen met stage! Helemaal zin in.
Geniet ervan!
grtjs jis -
10 Januari 2009 - 19:22
Opa En Oma:
Hallo Paula.
Wij hebben je kaart ontvagen en we vinden het heel aardig dat je die gestuurd hebt, dan weten we ook dat je toch ook onze reactie hebt gelezen. Wij blijven het knap vinden dat je het al zover gebracht hebt en nu nog de laatste grote sprong naar Australie en of Nieuw Zeeland. wij wensen je veel geluk met je verdere ondernemingen en tot werder horen of zien
Groetjes OMa en OPa
-
12 Januari 2009 - 08:29
Rian :
Hallo Paula,
Wij lezen jouw verslagen met veel plezier.
Wat ongelooflijk veel nieuwe indrukken!
Leuk dat je dat kunt delen met je uitgebreide achterban.
Ik geniet ook heel erg van je fotoreportage.
liefs, Rian en Paul
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
