Crazy Dutchgirl in Cambodja
Door: webmaster
09 November 2008 | Cambodja, Khett Siem Reab
Hoi allemaal!
Ten eerste dank je wel voor alle lieve berichtjes, mailtje en telefoontjes voor m'n verjaardag. Erg leuk om dat te lezen als je zover weg zit. Heb een leuke en bijzondere verjaardag gehad hier. 's ochtends wat mensen op straat ontmoet en 's avonds gezellig met z'n allen biertjes gedronken en pool gespeeld totdat de elektriciteit om 22.00 uur ermee ophield. Ik zat namelijk op een klein eiland in de Mekong Delta waar er alleen tussen 18.00 uur en 22.00 uur stroom was. Gelukkig bleek er nog een kroeg te zijn met een "super generator" en konden we tot maar liefst middernacht feesten! Joehoe!
Heb ondertussen afscheid moeten nemen van Laos. Want mijn visum liep toch echt op zijn eind. Hoe verder je naar het Zuiden ging hoe relaxter de sfeer werd. In het uiterste Zuiden, op de 4000 Islands was zelfs geen hut te krijgen zonder hangmat, erg vervelend... Daarnaast zijn de meeste Lao'ers (geen idee hoe je ze noemt eigenlijk) ook niet vies van verdovende middelen. Ik durfde het dan ook niet aan om hier een happy birthday taart te bestellen aangezien happy betekend dat er wiet of paddo's door je eten/drinken wordt gedaan. Echt alles was happy verkrijgbaar, pizza's, pannenkoeken, shakes, etc.
Naast nog veel wonderschone dingen gezien te hebben heb ik me ook overgegeven aan een lokale kapper. Dit heeft me zowat de meeste adrenaline die ik Laos heb meegemaakt opgeleverd. Ze sprak geen woord Engels maar met handen en voeten kon ik haar duidelijk maken dat ik een klein beetje eraf wilde, dacht ik.. Het begon goed, met een centimeter of twee eraf aan de achterkant. En terwijl ik me net begon te ontspannen en zij langzaam naar de voorkant toe aan het werken was, haalde ze in een radicale knip mijn voorkant eraf. Ik ben nu dus weer een "gelukkige" eigenaar van een pony! Heb haar vriendelijk bedankt en in de winkel ernaast alle speltjes opgekocht.
En nu zit ik dan in Cambodja! Vanuit Laos heb ik twee dagen in de bus gezeten om uiteindelijk in Siem Reap aan te komen. Gelukkig hoefde ik me niet te vervelen in de bus want op dag twee hadden we een echte karaoke-bus te pakken! Wat een geluk! Heb helaas geen nummertje kunnen weggeven, aangezien de tekst voor ons onleesbaar was, maar wel uren volop genoten van de schitterende klanken die mijn medepassagiers produceerde.
De afgelopen drie dagen heb ik het Angkor Wat verkend. De eerste dag met een tuk-tuk en toen dacht ik dat moet op de fiets ook kunnen! Dus op dag twee een fiets gehuurd en op naar het Angkor Wat, wat zo'n 3 kwartier fietsen van de stad af ligt. Al snel werd ik omringd door een hele groep middelbare scholieren die het hilarisch schenen te vinden dat ik op de fiets zat en die allemaal tegelijk hun engels wilden oefenen. Ik was zo druk met multi tasken om hun allemaal te woord te staan dat ik binnen no time volledig verdwaald was. Gelukkig waren een aantal jongens zo vriendelijk om het hele stuk weer met me terug te rijden. Hierdoor kwam ik dan na 1,5 uur eindelijk bij het Angkor Wat aan. Daar aangekomen van tempel naar tempel gefiets waardoor ik op dag twee zo'n 70 km op de fiets heb afgelegd.
De vrijheid van zo'n fiets beviel me wel en ik wist nu de weg naar het Angkor Wat dus op dag drie weer vol goede moed op mijn fiets gestapt, dit keer om 4.30 uur om de zonsopgang te zien. Dit was zeker de moeite waard! Echt schitterend. Na 3 kwartier fietsen en een half uur klimmen in het donker kwam ik aan op de hoogste tempel terwijl er langzaam een strook gele lucht verscheen en ik helemaal de enige boven was. Dan voel je je toch wel heel klein en ontzettend gelukkig ineens! Helaas kreeg ik al snel gezelschap van een uitermate enthousiaste groep Koreanen. Die zo druk waren met zichzelf te fotograferen dat ze volgens mij geen zon hebben gezien. Vervolgens ben ik weer op mijn fiets gestapt om een paar van de meest verre tempels te gaan bezoeken. Dit betekende dat ik om een groot meer moest fietsen. Natuurlijk was ik weer binnen de kortste keren verdwaald. Dit weet je zodra de dorpelingen je verbaasd aankijken en je toeschreeuwen en uitlachen. Nadat ik een half uur had gefietst en nog steeds geen meer zag toch maar naar de weg gevraagd. Gelukkig was er een jongen van 12 die een beetje Engels kon. Hij pakte mijn fiets en liep er zo de bush bush mee in. Ik er maar achteraan en na 10 minuten kwamen we op een weg uit die , jawel, aan het meer lag! Helaas bleek deze weg niet meer dan een modderig zandpad te zijn. Maar als echte Nederlands houdt niets mij en m'n fiets tegen dus heb mijn ronde om het meer gedaan. 2,5 uur gefietst, geen tempel gezien maar wel twee slangen. Gelukkig waren ze banger voor mij dan ik voor hun.
Aangekomen in mij guesthouse vertelde ik wat ik de afgelopen dagen gedaan had en nu ga ik hier door het leven als de Crazy Dutchgirl op haar fiets. Vandaag heb ik een heerlijke rustdag gehouden. Heb mezelf getrakteerd op een massage. In plaats van een klein aziatisch vrouwtje stond daar ineens een mooie jongen voor m'n neus. Lig je daar halfnaakt, je af te vragen hoe lang het ook alweer geleden was dat je je oksels had geschoren... Maar het was een goede massage, jammer dat hij niet in mijn backpack past!
Heb trouwens een ontzettend leuk guesthouse. Het wordt gerund door vier vrienden, allemaal in de twintig en verder is het de verzamelplaats van zo'n 20 tuk-tuk drivers. Allemaal jongens met veel praatjes en toekomstdromen. Heel de dag door word t er pool gespeeld en af en toe komt er een engels studieboek te voorschijn en gaan ze in groepjes studeren. Zodra ik aankom krijg ik of een keu in mijn handen geduwd of ze willen hun engelse uitspraak oefenen en vragen of ik erbij kom zitten. Erg leuk dit contact met de locals! Heb vandaag een Engels-Khmer woordenboekje gekocht om ook met de meiden uit de keuken wat te praten. Die kwamen niet meer bij van mijn uitspraak. Veel mensen die ook alleen reizen lijken hier niet te zijn dus trek er veel in mijn eentje op uit. Maar des te meer contact heb je met de locals. Heel anders als Laos en Thailand maar ook hier heb ik het weer super naar m'n zin!
Nou dat was wel weer lang genoeg dacht ik zo, ik ga maar weer eens een potje pool spelen!
Groetjes!
p.s. Nieuwe foto's: http://www.flickr.com/photos/30565595@N03/
Ten eerste dank je wel voor alle lieve berichtjes, mailtje en telefoontjes voor m'n verjaardag. Erg leuk om dat te lezen als je zover weg zit. Heb een leuke en bijzondere verjaardag gehad hier. 's ochtends wat mensen op straat ontmoet en 's avonds gezellig met z'n allen biertjes gedronken en pool gespeeld totdat de elektriciteit om 22.00 uur ermee ophield. Ik zat namelijk op een klein eiland in de Mekong Delta waar er alleen tussen 18.00 uur en 22.00 uur stroom was. Gelukkig bleek er nog een kroeg te zijn met een "super generator" en konden we tot maar liefst middernacht feesten! Joehoe!
Heb ondertussen afscheid moeten nemen van Laos. Want mijn visum liep toch echt op zijn eind. Hoe verder je naar het Zuiden ging hoe relaxter de sfeer werd. In het uiterste Zuiden, op de 4000 Islands was zelfs geen hut te krijgen zonder hangmat, erg vervelend... Daarnaast zijn de meeste Lao'ers (geen idee hoe je ze noemt eigenlijk) ook niet vies van verdovende middelen. Ik durfde het dan ook niet aan om hier een happy birthday taart te bestellen aangezien happy betekend dat er wiet of paddo's door je eten/drinken wordt gedaan. Echt alles was happy verkrijgbaar, pizza's, pannenkoeken, shakes, etc.
Naast nog veel wonderschone dingen gezien te hebben heb ik me ook overgegeven aan een lokale kapper. Dit heeft me zowat de meeste adrenaline die ik Laos heb meegemaakt opgeleverd. Ze sprak geen woord Engels maar met handen en voeten kon ik haar duidelijk maken dat ik een klein beetje eraf wilde, dacht ik.. Het begon goed, met een centimeter of twee eraf aan de achterkant. En terwijl ik me net begon te ontspannen en zij langzaam naar de voorkant toe aan het werken was, haalde ze in een radicale knip mijn voorkant eraf. Ik ben nu dus weer een "gelukkige" eigenaar van een pony! Heb haar vriendelijk bedankt en in de winkel ernaast alle speltjes opgekocht.
En nu zit ik dan in Cambodja! Vanuit Laos heb ik twee dagen in de bus gezeten om uiteindelijk in Siem Reap aan te komen. Gelukkig hoefde ik me niet te vervelen in de bus want op dag twee hadden we een echte karaoke-bus te pakken! Wat een geluk! Heb helaas geen nummertje kunnen weggeven, aangezien de tekst voor ons onleesbaar was, maar wel uren volop genoten van de schitterende klanken die mijn medepassagiers produceerde.
De afgelopen drie dagen heb ik het Angkor Wat verkend. De eerste dag met een tuk-tuk en toen dacht ik dat moet op de fiets ook kunnen! Dus op dag twee een fiets gehuurd en op naar het Angkor Wat, wat zo'n 3 kwartier fietsen van de stad af ligt. Al snel werd ik omringd door een hele groep middelbare scholieren die het hilarisch schenen te vinden dat ik op de fiets zat en die allemaal tegelijk hun engels wilden oefenen. Ik was zo druk met multi tasken om hun allemaal te woord te staan dat ik binnen no time volledig verdwaald was. Gelukkig waren een aantal jongens zo vriendelijk om het hele stuk weer met me terug te rijden. Hierdoor kwam ik dan na 1,5 uur eindelijk bij het Angkor Wat aan. Daar aangekomen van tempel naar tempel gefiets waardoor ik op dag twee zo'n 70 km op de fiets heb afgelegd.
De vrijheid van zo'n fiets beviel me wel en ik wist nu de weg naar het Angkor Wat dus op dag drie weer vol goede moed op mijn fiets gestapt, dit keer om 4.30 uur om de zonsopgang te zien. Dit was zeker de moeite waard! Echt schitterend. Na 3 kwartier fietsen en een half uur klimmen in het donker kwam ik aan op de hoogste tempel terwijl er langzaam een strook gele lucht verscheen en ik helemaal de enige boven was. Dan voel je je toch wel heel klein en ontzettend gelukkig ineens! Helaas kreeg ik al snel gezelschap van een uitermate enthousiaste groep Koreanen. Die zo druk waren met zichzelf te fotograferen dat ze volgens mij geen zon hebben gezien. Vervolgens ben ik weer op mijn fiets gestapt om een paar van de meest verre tempels te gaan bezoeken. Dit betekende dat ik om een groot meer moest fietsen. Natuurlijk was ik weer binnen de kortste keren verdwaald. Dit weet je zodra de dorpelingen je verbaasd aankijken en je toeschreeuwen en uitlachen. Nadat ik een half uur had gefietst en nog steeds geen meer zag toch maar naar de weg gevraagd. Gelukkig was er een jongen van 12 die een beetje Engels kon. Hij pakte mijn fiets en liep er zo de bush bush mee in. Ik er maar achteraan en na 10 minuten kwamen we op een weg uit die , jawel, aan het meer lag! Helaas bleek deze weg niet meer dan een modderig zandpad te zijn. Maar als echte Nederlands houdt niets mij en m'n fiets tegen dus heb mijn ronde om het meer gedaan. 2,5 uur gefietst, geen tempel gezien maar wel twee slangen. Gelukkig waren ze banger voor mij dan ik voor hun.
Aangekomen in mij guesthouse vertelde ik wat ik de afgelopen dagen gedaan had en nu ga ik hier door het leven als de Crazy Dutchgirl op haar fiets. Vandaag heb ik een heerlijke rustdag gehouden. Heb mezelf getrakteerd op een massage. In plaats van een klein aziatisch vrouwtje stond daar ineens een mooie jongen voor m'n neus. Lig je daar halfnaakt, je af te vragen hoe lang het ook alweer geleden was dat je je oksels had geschoren... Maar het was een goede massage, jammer dat hij niet in mijn backpack past!
Heb trouwens een ontzettend leuk guesthouse. Het wordt gerund door vier vrienden, allemaal in de twintig en verder is het de verzamelplaats van zo'n 20 tuk-tuk drivers. Allemaal jongens met veel praatjes en toekomstdromen. Heel de dag door word t er pool gespeeld en af en toe komt er een engels studieboek te voorschijn en gaan ze in groepjes studeren. Zodra ik aankom krijg ik of een keu in mijn handen geduwd of ze willen hun engelse uitspraak oefenen en vragen of ik erbij kom zitten. Erg leuk dit contact met de locals! Heb vandaag een Engels-Khmer woordenboekje gekocht om ook met de meiden uit de keuken wat te praten. Die kwamen niet meer bij van mijn uitspraak. Veel mensen die ook alleen reizen lijken hier niet te zijn dus trek er veel in mijn eentje op uit. Maar des te meer contact heb je met de locals. Heel anders als Laos en Thailand maar ook hier heb ik het weer super naar m'n zin!
Nou dat was wel weer lang genoeg dacht ik zo, ik ga maar weer eens een potje pool spelen!
Groetjes!
p.s. Nieuwe foto's: http://www.flickr.com/photos/30565595@N03/
-
09 November 2008 - 15:30
Sanne:
Hey hey!
Zo te horen geniet je volop!! Ik ben er een beetje laat mee, maar alsnog gefeliciteerd! Wij hebben hier gisteren een goed feestje gevierd voor de 2 50-gers en house-warming en 21 en afstudeerfeestje. Was erg druk en erg geslaagd!! Ik ga nu eens even je foto's kijken!
x Sanne -
09 November 2008 - 15:35
Sanne:
Jij hebt echt de ultieme hangmatfoto!!! :d -
09 November 2008 - 15:44
Annemarie:
Ontzettende paula op dr fietsje met het richtingsgevoel van een echte vrouw!!!!
Wat heb ik weet genoten van je stukje. Heb de slappe lach gekregen en ben nog aan het nagrinniken in mn eentje.
Dikke knuffel!! -
09 November 2008 - 16:07
Esmée:
Hey meiske!!
Wat een ontzettend mooi verhaal weer, je vertelt zo leuk! En je foto's zijn ook prachtig zeg.. Maaruh, ik ben eigenlijk wel benieuwd naar die mooie pony ;D
Ga lekker door met genieten. Ik spreek je snel weer!
liefs, kus van mij -
09 November 2008 - 16:31
Janine:
Heej Paula!
Wat een fantastische foto's!! Als ik dat allemaal zo zie wordt ik wel jaloers zeg! Wat lijkt me dat heerlijk om zo lekker vrij te zijn en van dag tot dag te bepalen wat je gaat doen. En dan ook nog genieten van zo'n mooie zonsopgang... zucht!
Ik schaam me trouwens diep, want ik ben je verjaardag vergeten!! Sorry, sorry, sorry!! Hierbij dan nog maar: meid, van harte gefeliciteerd met je verjaardag en nog heel veel jaren erbij!! Fijn dat je het zo naar je zin hebt!
Pas goed op jezelf en blijf genieten!
Liefs Janine -
10 November 2008 - 11:44
Meine:
Hey Paula,
Ook ik ben je verjaardag vergeten... maar alsnog van harte gefeliciteerd! Fijn dat je daar zo geniet. En je foto's zijn echt heel mooi!
Kus Meine -
10 November 2008 - 17:02
Edith:
Heey Crazy Dutchgirl!
Wat super om te lezen allemaal!! Vraag me soms wel af of je het sarcastisch bedoelt of echt meent... bijvoorbeeld in dat stukje dat je in een karaoke bus hebt mogen zitten en hebt kunnen genieten van de muzikale klanken van je medepassagiers :P Kan me zo voorstellen dat er ook leukere dingen zijn.. ;)
Ik zou je wel eens willen zien door de ogen van de locals daar, moet hilarisch zijn voor ze :D Zorg je haast onbewust nog voor wat vermaak ook. Ga vooral zo door!
Dikke kus van je zussie -
10 November 2008 - 22:35
Marie-louise :
Dag Paula,
In de eerste plaats nog gefeliciteerd met je verjaardag!!
Wat een beleving, ik ben best wel jaloers, zou willen dat ik 40 jaar jonger was, ging ik ook denk ik!!!!Maar of ik alleen zou gaan, dat weet ik niet. Wel knap van je.
Ik heb je site van Rob de Bont gekregen, vind het erg leuk om je te volgen op deze manier. Rob (onze zoon)zit momenteel in Vietnam voor 3 weken, samen met zijn vriendin. Zij zijn ook aan het trekken, dus ben erg benieuwd naar hun verhalen, maar moet wachten tot zij over 3 weken terug zijn.
Momenteel zitten zij in Hanoi!!!
Nog veel reisplezier en mooie belevenissen.
Lieve groetjes, Marie-Louise Opstelten
-
11 November 2008 - 12:03
Yvonne Gimbrere:
hey Paula,
ook namens ons nog gefeliciteerd! :)
ja ik heb je ook gevonden, dank aan een etentje bij Marie- louise
en via Rob je site kunnen bekijken.
wat ben je toch een dapper mens.
natuurlijk heb ik als kapster vreselijk moeten lachen om je knip ervaring. ja en je oksels moet je toch echt bij houden. je weet nooit wat je tegen komt.
geweldig wat je allemaal meemaakt en ik ga er zeker vaker op je site kijken.
geniet nog lekker van je avontuur en ik ga nu je foto's bekijken. lieve groet van Bob, Maartje, Bob jr en yvonne
-
11 November 2008 - 16:15
Paulien:
Ook ik zeg: Kom maar door met die pony-foto!!
PS: Tegen een bepaald niveau van okselbeharing is zélfs het poppetje niet bestand.. ;-) -
15 November 2008 - 14:39
Jiska:
Hoi Paula!
Gave verhalen en gave foto's! Blij dat je zo van je reis geniet! Krijg helemaal zin om zelf ook weer te gaan. Zeker nu ik me het gompes werk met een voltijd studie en twee banen. Wel erg leuk allemaal trouwens. Had ook nog geen tijd gehad om je verhalen te lezen, maar ben nu weer helemaal up to date :) Blijf vooral lekker schrijven, dan blijf ik lekker mee genieten.
Liefs Jis -
17 November 2008 - 15:00
Annegriet:
Die pony staat je zo slecht nog niet.. Gniffel gniffel. Fijn om je verhalen te lezen maar skypen blijft beter. Dan lijk je zo lekker dichtbij... Dus: we skypen!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
